دو نیرو در مکانیسم اتصال چسبها دخالت دارد که عبارتاند از نیروهای واندروالسی و پیوندهای شیمیایی. نیروهای واندروالسی اساس اکثر فرایندهای چسبندگی هستند. این نیروهای جاذبه بین چسب و جسم مورد نظر عمل میکنند. پیوندهای شیمیایی قویترین نوع چسبندگی را ایجاد میکنند. این نوع اتصال وقتی رخ میدهد که جسمی که چسب روی آن استفاده میشود دارای گروههای شیمیایی واکنش دهنده با چسب باشد. برخی از گروههای شیمیایی در پدیدآوردن نیروهای واندروالسی خیلی مؤثر هستند و در صورت وجود در چسب یا جسم مورد نظر سبب ایجاد پیوند خوبی میشوند. از این گروهها میتوان گروههای نیتریل، هیدروکسیل، کربوکسیل و آمید را نام برد.
مدلهای مختلفی از چسب امروزه تولید میشود که برای مصارف مختلف طراحی شدهاند برای مثال، چسب برق که چسب نواری با قابلیت کشسانی است و در تمام کارهای فنی استفاده دارد و همیشه در جعبه ابزار وجود دارد. چسب شیشه و آکواریوم که تیوپهای بزرگ دارد و به عنوان درزگیر یا چسباندن 2 شیشه به هم کاربرد دارد و ضد آب است. چسب سرامیک، کاشی و چینی که بسیار محکم است و پس از خشک شدن بافتی شبیه مصالح ساختمانی دارد و میتوان ظروف چینی، سرویس بهداشتی و کاشی و سرامیک شکسته را با آن تعمیر کرد. چسب فلز که شامل چسبهای تعمیراتی هم میشود و بسیار مقاوم است. چسب چرم و چسب پارچه برای فیکس کردن پارچهها روی هم کاربرد دارد که به بافت الیاف پارچه و چرم آسیب نمیرساند. چسب لولهکشی (چسب پی وی سی) که معمولا در قالب اسپری و نوارچسبهای پن هستن نیز کاملا ضدآب و محکم هستند و میتوانند جلوی نشت و ترکیدگی لوله را تا مدتی طولانی بگیرند. چسب بستهبندی که بسیار پر استفاده است، مانند چسبهای شیشهای پهن که معمولا از پلاستیک بیرنگ هستند و در همه جا پیدا میشوند و در آخر چسب کاغذ و مقوا که به عنوان بخشی از لوازم تحریر و لوازم اداری همیشه دم دست هستند.
سازندگان چسب کارهای مختلفی انجام دادهاند تا قدرت چسبندگی بالا را تضمین کنند. به مرور زمان چسبهایی که مقاومت کافی و چسبندگی کافی را نداشتهاند از بازار رقابت حذف شدند و تنها چسبهایی باقی ماندند که اطمینان خریدار را به معنای واقعی جلب کردند. اکثر چسبهای همهکاره، چسب قطرهای، چسب چوب، چسب کاشی که موجود در بازار برای هدف مشخص شده بسیار قوی بودند اما هیچ چسبی وجود ندارد که توانایی چسباند همهچیز را داشته باشد